نام کاربری:   کلمه عبور:        کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟  |  ثبت نام

به ستاره پناه بریم!

 

شب جولانگاه شیاطین است. چون ظلمت و تاریکی برگیتی سلطه افکنده و سیاهی جهان را دربرگیرد، شب پرستان، جانی دوباره یافته و از نو به میدان می آیند، بدکاران پلید در ظلمت آن سیه کاری خویش می افزایند...

لیک قرآن کریم ندا در داده و از جانب پروردگار خبر می دهد که:

وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّياطينِ وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعيرِ

و به يقين آسمان دنيا را با چراغ ‏هايى زينت بخشيديم، که به وسیله آنان شیاطین را رانده و به میان آتش می افکنیم ... (الملك:5)

درتفاسیرآمده مراد از مصابيح و كواكب در اين دسته از آيات همان شهاب ها و سنگ هاى سرگردان در فضا هستند كه با ورود به طبقات جو زمين آتش گرفته آسمان پائين را زينت مى ‏بخشند و شيطان ‏ها را مى ‏رانند.

خداوند از ستارگانی خبر می دهد که به درخشش خود شیاطین را رانده و دور می سازد.

در شرح میلاد پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و اله می خوانیم در آن لحظات فرخنده که سر بر سجده نهاده و به حمد و سپاس و ستایش آفریدگار زبان گشوده بودند، به یکباره نوری از پیکر ایشان بر زمین و آسمان ساطع گشت که از درخشش آن جهان منور شده و پرتوش چون شهاب آتشین به سمت شیاطین پرتاب گشته و آنان را که پیش از این در کهکشان سیر نموده و اخبار ملکوت را به یک دیگر خبر می دادند رانده و به اعماق دوزخ روانه ساخت.

و نیز آمده: از همان وقت بود که شياطين از ورود به آسمان ها و گرفتن اخبار آسمانی ممنوع و محروم گشتند، لذا سلطانشان ابلیس یاران خود را به تحقیق و پیگیری روانه کرد لیک طولی نکشید که آنان بازگشته و گفتند ما خبرى نیافته و چيز تازه ‏اى نديده ‏ايم.

ابلیس گفت: اينك من خود به تجسس می روم. پس به سراسرجهان سرکشیده و مشرق و مغرب را کاوش نمود تا به سرزمین مكه رسيد و آنجا فرشتگان بسیاری را در آمد و شد مشاهده نمود و نیز جبرئيل را دید که سلاح در دست به نگهبانی ایستاده و مانع ورود می شود، شيطان با تضرع از جبرئيل سؤال نمود كه چرا این همه فرشتگان به زمین آمده و در حرم پرواز می کنند؟

جبرئيل فرمود: پيغمبر اين امت متولد گرديده و او آخرين و برترين و بهترين پيغمبران خداوند می باشد.

ابلیس آهی از حسرت کشید و پرسید: اى جبرئيل! آيا من در وجود رسول خاتم سلطه و نصيبى دارم؟

فرمود خير!

ابلیس گفت: در امت او چطور؟ نصيبى خواهم داشت؟َ

جبرئيل پاسخ داد: آرى داری!

شيطان با شادمانی سری تکاند وگفت همين مرا كفايت خواهد نمود. (تفسير جامع، ج‏3، ص: 458)

به این ترتیب ابلیس به خود وعده های امید بخش داد. شیطان با خود می اندیشید که اگرچه تسلطی بر شخص پیامبر ندارد لیک امت وی را کاملا در اختیار داشته و با کمک یاران و همکاران مجهز و کارآزموده ای که در اختیار دارد به تدریج یکایک آنان را فریفته و با خود به دوزخ رهسپار می سازد.

لیک خداوند هرگز بندگان خود را تنها و بی پناه به حال خویش رها نکرده و نخواهد نمود بلکه برایشان ستارگان فروزانی قرار داد تا در پرتو نور هدایتشان مسیر سعادت را تشخیص داده و به بیراهه نیفتند.

ستارگانی که پس از پیامبر و در غیاب او تا ابد برآسمان هستی خواهند درخشید.

این ستارگان را این گونه معرفی شده اند:

امام رضا علیه السلام: ... امام بدر منير و سراج زاهر مستنير و نور ساطع و نجم هادى لامع در ظلمات كفر ماه شب چهارده است‏. 

(احتجاج-ترجمه غفارى مازندرانى/ج‏۴/ص۱۶۵)

 

پس اینک شب سیاه غیبت است و تاریکی جهل، غفلت و عدم معرفت! شیاطین جن و انس ازکمینگاه خویش بیرون جَسته و مجال سیه کاری و فساد جُسته اند، دشمنان حق از هر فرصتی برای فریبکاری و پیاده کردن اهداف پلید خویش استفاده می کنند و زن و مرد و کودک و جوانمان هر لحظه در معرض تبلیغات فریبنده و تهاجم فرهنگی سپاهیان شیطان قراردارند.

چنین می نماید که تو در برابر دام های رنگ به رنگ این دشمنان یکه و بی دفاع مانده ای به هر طرف سر برمی گردانی صحنه ای بس فریبنده در برابر خویش حاضر می بینی و هر طرف قدم بر میداری شاهراهی پر نقش و نگار پیش رویت ترسیم گشته!

احساس می کنی توان تشخیص و انتخاب تو به ضعف گراییده و نیروی ایستادگی و پایمردی در برابر آنچه تو را به سوی خویش می کشاند برایت باقی نمانده است!

در این ظلمات تو در تو، هرگز از یافتن حق ناامید نشو و خویشتن را به تباهی نسپار بلکه یک بار دیگر به کوکب فروزان هستی توجه نما.

ستاره ی تو مهدی عج است، به او پناه ببر، به او که درخشنده تر از هر خورشیدیست، خودت را بیش از همیشه به پناهگاه امنش بسپار و از او یاری بخواه تا یاریت دهد.

در پرتو نورش از تاریکی های عصر غیبت عبور کن و به سرای سعادت برسان و با وجود او هیچ جاده ای تاریک نیست به شرط این که ستارات را بیابی خود را به او بسپاری.

 

منوی اصلی

ذره بین

این غضب، شراره ای است شیطانی که در دل آدمیزاد شعله ور می شود، و چون کسی از شما خشمگین شود، چشمانش سرخ شود و رگ های گردنش ورم کند و شیطان در وجودش درآید.
پس هرگاه کسی از شما از این حالت خویش بترسد، به زمین بچسبد، زیرا وسوسه ی شیطان در آن هنگام از او دور شود.

اصول کافی، ج۳، ص۴۱۵
امام باقر(ع)